"रेखुनी ऐसे स्वतः पाहतो मी.. "

"रेखुनी ऐसे स्वतः पाहतो मी.. "

रेखुनी मज मी जेव्हा बघितले..
गुणदोष माझे मज तेव्हा उमगले..
पाहूनी मजला मज काही कळेना..
वर्णावे कैसे मज काही सुचेना.. 

वैचारिक मुद्रा माझी ती निराळी..
गांभीर्य डोळ्यात दिसते रसाळी..
वेध भविष्याचा जणू लावितो मी..
रेखुनी ऐसे स्वतः पाहतो मी.. 

साधे सरळ हेचि माझे रहाणे..
थेट लक्ष्यास सदा माझे पहाणे..
डोळे असे जणू लक्ष्य भेदितो मी..
रेखुनी ऐसे स्वतः पाहतो मी.. 

मेषेचा जातक मंगल माझा स्वामी..
उष्ण थोडा पण तितकाच खरा मी..
अकारण कधी न कुणास दुखवितो मी..
रेखुनी ऐसे स्वतः पाहतो मी.. 

मैत्रीत जिव्हाळा अवघ्यास लावतो मी..
ऐसाच मित्र माझ्यात शोधतो मी..
माणसात देव सदा देखितो मी..
रेखुनी ऐसे स्वतः पाहतो मी..
रेखुनी ऐसे स्वतः पाहतो मी..

                                                             -भूषण जोशी

जागतिक पितृदिना निमित्त - "बाबास का विसरतो.."

"बाबास का विसरतो.."

 

आई आई करतो पण बाबास का विसरतो..
आई ती जन्मदायी तिला बाबाच आधार देई..
पहिले-वहिले चालणे ते बाबाच तर शिकवतो..
आई आई करतो पण बाबास का विसरतो.. 

 

खांद्या वर घेवूनी सदा तो बाबाच तर फिरतो..
आपुले पोट भरावे म्हणून मर-मर तोच करतो..
भावना त्याला हि असतात ज्या मनात तो दडप्तो ..
आई आई करतो पण बाबास का विसरतो.. 

 

कधी-कधी ओरडतो पण काळजी तितकीच करतो..
ओरडण्या माघे तयाच्या प्रेम सदा विचरतो..
आई जरी आसरा तरी आधार बाबाच असतो..
आई आई करतो पण बाबास का विसरतो..

                                                                         -भूषण जोशी

"आयुष्य कधीकधी..."

"आयुष्य कधीकधी..."

 

कधीकधी आयुष्य वळण का घेते..
नकळत कुणी का आयुष्यात येते..
स्फूर्ती जणू अंगात भरते..
बिगडलेले जे अलगत सुधरते.. 

 

आलेले कुणी का निघून हि जाते..
डोळ्यात टिपूस का देऊन हि जाते..
आठवणींच्या जाळ्या मध्ये..
मनास कुणी का अडकवून हि जाते.. 

 

ऐसेच हे आयुष्य का असते..
प्रेम जयावर तेच आपले का नसते..
जीव ओतुनी जयावर देतो..
ओंजळ तयांचेच फाटके का असते..

                                                         -भूषण जोशी

"कविता"

"कविता"

 

कवितेचे जग अद्भुत असते..
दिसते जे नेहमी तेच नसते..
नसते ते नसून हि दिसते..
काही असून नसते, काही नसून असते..

 

कविता मनाची उंच भरारी..
कविता सागराहून गहरी..
संत भाव अनंत ब्रम्हांडी..
अर्थ ऐसा तिचा विस्तारी.. 

 

कविता जणू भावना रसाळी..
मधुगन्धित शब्दांच्या ओळी..
वैचारिक मन्थनि प्रगटती..
भरिती चैतन्याची झोळी..

                                                     -भूषण जोशी