हवी तूच जगण्याला..

हवी तूच जगण्याला..

स्मित हास्य तुझे पाहूनी..

नीज-भान जणू गं हरपले..

सौन्दर्य देखुनि तुझिया..

हृदयाचे ठोके चुकले..

रेशमी तुझ्या केसांचे..

अलगद चेहेर्यावर पडणे..

भासते जणू डोंगरावरुनी..

वाहत्या पण्याचे झरने..

नयनांचे तुझ्या त्या सुंदर..

केसांच्या माघुन बघणे..

हृदयात सरळ जागा करते..

साधे तुझिया ते दिसणे..

प्रेमात तुझ्या पडलो जर..

जीवन ओतेन तुझ्यावर..

प्रत्येकाची भावना जणू..

ऐसीच असेन तुझ्यावर..

शत भाग्य असेन तयाचे..

तुज प्रेम मिळेल जयाला..

स्वप्न सुंदरी गोड गोजिरी..

हवी तूच जगण्याला..

                                               -भूषण जोशी

सखी अशी एक मजला मिळाली..

सखी अशी एक मजला मिळाली..

सखी अशी एक मजला मिळाली.. 

स्फूर्ती जणू मज जीवनात आली.. 

नाव मधु स्वभाव मधु तिचा.. 

मधुर मैत्रीची सुरुवात झाली.. 

एकटीच ती राहते स्वावलंबी.. 

लढली सदा ती कठीण प्रसंगी.. 

कुणी नव्हे ह्या जगात तिचे तरी.. 

जिंकली सदा ती तिच्याच संगी.. 

ओळखुनी तिला स्तब्ध मी झालो.. 

ऐकुनी तिला मुग्ध मी झालो.. 

सखी जणू मज गुरु सारखी ती.. 

प्रशंसा करुनी निशब्द मी झालो.. 

साधी सरळ तुझिया छवी गं.. 

सखी अशी प्रत्येकास हवी गं.. 

भाग्यवान मी माझी सखी तू.. 

वर्णितो तुज मी खूप छोटा कवी गं.. 

                                                       -भूषण जोशी

मन माझे

मन माझे

 

अरे सांग देवा मज काय झाले.. 
अलगद कुणी मज हृदयात आले..
सम्राट मीच माझिया मनाचा..
तरी का मनावर तिचे राज्य झाले.. 

हृदय माझे जणू हे मृदंग झाले..
ठोके हि तालात ऐकण्यास आले..
अचानक जणू का हे मन शांत झाले..
स्वकीयांच्या त्या गर्दीत एकांत झाले..

प्रेमात पडता काय ऐसेच होते..
मनी प्रश्न अमोज निर्माण झाले..
चीडवूनी मित्र हि हेच म्हणाले..
हृदय घेवूनी प्रेम पक्षी उडाले..

                                                              -भूषण जोशी