"गुंतू नये माणसात.."

"गुंतू नये माणसात.."

 

गुंतू नये माणसात,

जीव लावावे देवात,

माणूस सदा रहात नाही,

देव सोडुनी जात नाही,

किती ही पूजिले माणसा तरी,

देव त्याचा होत नाही,

का म्हणूनी सहन करावी,

विरहाची यातना ही?

तोडुनी जातो हृदय जो,

मोल त्यास रहात नाही,

स्त्री असो वा तो पुरुष,

माणुसकी ही त्यात नाही,

प्रेम करुनी देवास बघावे,

गुंतुनी त्याच्यात पहावे,

आनंद अफाट सागर तो,

मनसोक्त जया पोहत जावे,

प्रेम हे अनमोल ज्याला,

देवात लावुनी सार्थ करावे,

देव म्हणजे कोण आता?

तोच रे जो जन्मदाता!!

दोन रुपात नांदी जगी जो,

पिता तुझा नि तुझीच माता..

पिता तुझा नि तुझीच माता..

                                                            -भूषण जोशी